قطعه Für Elise

قطعه  Für Elise توسط لوودیگ وان بهتهوون موسیقدان مشهور آلمانی ساخته شده است. این قطعه بهمراه سمفونی 5 و سمفونی 9 ( Ode to Joy) از معروفترین قطعات کلاسیک می باشند، اگرچه برخلاف دوقطعه ی آخر، Für Elise در زمان حیات بتهوون منتشر نشد و 40 سال بعد از مرگ او کشف و انتشار یافت

بر اساس بعضی از یافته ها و مدارک، بتهوون قطعه  Für Elise را در 27 آوریل 1810 در سن 39 سالگی، زمانی که هنوز بطور کامل ناشنوا نشده بود وقادر بود اندکی صداها را بشنود و تشخیص دهد ساخته شد. نام اصلی قطعه “باگاتل شماره 25 در لامینور می باشد”. اما بیشتر به نام  Für Elise  شناخته شده است. 3 فرضیه متفاوت برای نام گذاری این قطعه وجود دارد:

1. بر اساس فرضیه اول، کلمه اصلی Therese بوده است و به اشتباه به Elise ترجمه شده است. Therese Malfatti از دوست و شاگرد بتهوون بود که بتهوون عاشق او شد و در سال 1810 به او پیشنهاد ازدواج داد و Therese نپذیرفت. در زمانی که این قطعه کشف شد، دست نویس اصلی قطعه دست Therese   بوه است که این موضوع باعث قوی تر شدن این فرضیه می شود.
2. در فرضیه دوم Elise به آوازخوان آلمانی Elisabeth Rockel, نسبت داده می شود، که بتهوون عاشق او بود و به او پیشنهاد ازدواج داد اما او هم پیشنهاد ازدواج بتهوون را نپذیرفت و در عوض با آهنگسازی دیگر به نام Johann Nepomuk Hummel ازدواج کرد.
3. شخص سوم در این فرضیه ها خواننده ای به نام Elise Barensfeld می باشد. گفته می شود Therese معلم پیانوی Elise Barensfeld بوده است و بتهوون قطعه ای نسبتا آسان را نوشت تا Therese به شاگردش Elise آموزش دهد. در حقیقت این قطعه به درخواست Therese برای Elise نوشته شد.

این قطعه برای سطوح مختلف تنظیم شده است و ملودی جذاب ، کوتاه، شیرین و بسیار زیبا و ساده آن بچه‏ها را به موسیقی ترغیب کند تا تمرین پیانو خود را انجام دهند.